بررسی توزیع دردهای مفصلی با منشاء فیزیکی در بین کارکنان شاغل نظامی و غیرنظامی

مقدمه: ابتلاء به دردهای مفصلی با منشاء فیزیکی در جوامع انسانی مطلب جدیدی نیست. عدم توجه به این مطلب در نیروهای نظامی بخاطر فشارهای کاری و استرس‌هایی که دارند می‌تواند تبعات و هزینه‌های درمانی بالایی را برای سیستم بهداشت و درمان نظامی و غیرنظامی کشور ایجاد نماید. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه توزیع دردهای مفصلی در بین کارکنان شاغل نظامی با کارکنان غیرنظامی (مردم عادی) بر اساس رسته‌کاری آنها می‌پردازیم. روش‌ بررسی: تحقیق حاضر تحقیقی توصیفی – تحلیلی و مقطعی می‌باشد که طی یک دوره یکساله در3 بیمارستان نظامی و3 بیمارستان غیرنظامی به صورت نمونه‌گیری سرشماری در مورد کلیه مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی فیزیوتراپی که دارای دردهای مفصلی با منشاء فیزیکی بودند انجام گرفت. اطلاعات پس از گردآوری و دسته‌بندی، و پس از یکسان‌سازی (matching) شرایط افراد از طریق انجام روش‌های آماری توصیفی و آزمون chi-square آنالیز شدند. یافته‌ها: از 1230 نفر مورد بررسی تعداد 640 نفر(52%) کارکنان شاغل نظامی و تعداد 630 نفر (2/51%) مرد بودند. تعداد مراجعین با درگیری مفاصل با منشاء فیزیکی در کارکنان نظامی بر اساس رسته‌های شغلی (عملیات، اداری مالی پشتیبانی، فنی مهندسی، فرهنگی، امنیتی، و آزاد) بترتیب 179 (28%) و 218 (34%) و 102 (16%) و 51 (8%) و 90 (14%) و0(0%) نفر بود. این اعداد در کارکنان غیرنظامی بترتیب0(0%) و 236 (40%) و 100 (17%) و 112 (19%) و 18 (3%) و 124 (21%) نفر بود. بین تعداد مراجعین با درگیری مفاصل در کارکنان شاغل نظامی با افراد غیرنظامی بر اساس رسته‌کاری تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0 >p). این مطلب بین کارکنان مذکر شاغل نظامی با کارکنان مذکر شاغل غیرنظامی نیز صادق بود (001/0 >p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق، بنظر می‌رسد کارکنان نظامی (به‌خصوص در جنس مذکر و در رسته‌های عملیاتی و امنیتی)، نسبت به کارکنان سایر مشاغل غیرنظامی در معرض فشار و آسیب‌پذیری بیشتر مفاصل قرار دارند.